بهزاد ایمانی عکاس زبردست استان البرز است که در زمینه عکاسی از بناهای تاریخی و گردشگری استان تبحر دارد. او که فعالیت خود را از ۱۶ سال پیش آغاز کرده، دو سال است که به صورت تخصصی در زمینه آثار و بناهای تاریخی و گردشگری استان البرز فعالیت می‌کند. تاکنون مجموعه عکس‌های وی از آثار تاریخی استان در چند نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است. در آخرین نمایشگاه عکس وی از امامزادگان با بناهای تاریخی در سالن اجتماعات اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی البرز به نمایش گذاشته شد. حفظ میراث فرهنگی و همچنین شناساندن و معرفی این آثار به مردم از طریق عکاسی یکی از دغدغه‌های او است. اما حفظ میراث فرهنگی نیازبه دغدغه متولیان در سطح کلان دارد تا با اختصاص بودجه مناسب به بازسازی و بهره‌برداری از بناهای تاریخی برای رونق گردشگری و شناساندن این میراث‌تاریخی اقدام شود. گفت‌وگوی میراث آریا با این عکاس ماهر را در ادامه می‌خوانید.
ازچه زمانی کارعکاسی را آغاز کردید؟
حدودا از ۱۶ سال پیش کار عکاسی را آغاز کردم و ابتدا به عکاسی کودک می‌پرداختم؛ سپس با عکاسی میراث‌فرهنگی آشنا شدم و در تعاملی با اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان به عکاسی پرداختم. تمام عکاسی‌ها با هزینه شخصی اما به کمک اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و اداره کل اوقاف استان انجام شد.
چه شد که به فکر عکاسی از امامزادگان با بناهای تاریخی در البرز افتادید؟
تاکنون هیچ آرشیو و مجموعه‌ای از کل امامزادگان البرز نبوده بنابراین به این فکر افتادیم که یک عکس‌برداری کامل از بقاع متبرکه استان البرز داشته باشیم؛ زیرا به شخصه علاقه زیادی به عکاسی میراث‌فرهنگی دارم و تصمیم گرفتم تمام این عکس‌برداری‌ها را انجام دهم.
تاکنون چه نمایشگاه‌هایی برگزار کرده‌اید؟
نمایشگاهی بزرگ از عکس‌های مربوط به امامزادگان استان در امامزاده طاهر، امامزاده محمد حصارک و امامزاده حسن کرج برگزار کردیم. همچنین نمایش عکس‌های آثار تاریخی و گردشگری استان البرز در نمایشگاه بین المللی گردشگری در خیابان سئول تهران و نمایشگاه معماری ایرانی-اسلامی در بقاع متبرکه جدیدتر و نمایشگاه امامزادگان با بنای تاریخی نیز در اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان برگزار شد.
تاثیرعکاسی از آثار تاریخی بر روی روحیه شما چقدر است؟
تنها بودن در فضای تاریخی با تمرکز و حوصله زیاد نه تنها باعث خروجی عکس بهتر، بلکه باعث حال روحی بهتری در من می‌شود. این عکس‌ها وقتی با دقت و زاویه درست گرفته می‌شوند، می‌توانند به خوبی شرح حال بنا را توصیف کنند. بناهای تاریخی وامامزاده‌ها حس و حال خاص معنوی را به انسان انتقال می‌دهند.
به‌عنوان یک عکاس چه چیزی را لازمه عکاسی از بناهای تاریخی می‌دانید؟
در درجه اول عکاس باید تجربه عکاسی داشته باشد. دوم اینکه زاویه‌یابی خوبی داشته و تعداد زیادی عکس نگیرد بلکه ترجیحا برای عکس‌هایی که گرفته می‌شود زمان بیشتری صرف شود. فضای مورد نظر را از قبل بشناسد و چند بار به آن مکان رفته باشد. تجهیزات بسیار اهمیت دارد. دوربین، لنز، سه پایه خوب و زمان مناسب برای عکاسی همگی از اهمیت زیادی برخوردارند.
به‌نظر شما تحصیلات آکادمیک چقدر در موفق شدن یک عکاس موثر است؟
بی‌تأثیر نیست اما داشتن استعداد و ایده‌پردازی در کنار تمرین بسیار موثر است. داشتن یک دانش ابتدایی در خصوص زمان مناسب عکاسی و همچنین موضوع مورد نظر و هدف از عکاسی بسیار اهمیت دارد.
مشکلات و چالش‌هایتان در عکاسی از بناهای تاریخی و مخصوصا امامزاده‌ها با بنای تاریخی که اخیرا نمایشگاهی در این زمینه برگزار کردید، چیست؟
مهم‌ترین این چالش‌ها این است که جاده‌های این امامزاده‌ها خیلی خاکی و سنگلاخ است و طی کیلومترها مسافت و همچنین مسیر سنگلاخی و انتقال تجهیزات به آنجا مشکل است. به عنوان مثال برای رسیدن به امامزاده محمد بن حنیفه در روستای کرکبود پنج ساعت پیاده‌روی از مسیر کوهستانی و برفی لازم است و رفت و برگشت حدود۹ ساعت به طول می‌انجامد. امامزاده در این روستا تقریبا تخریب شده و نیمی از آن باقی مانده است. بنابراین در چنین شرایطی آسیب‌هایی به خودرو و تجهیزات وارد می‌شود که هزینه‌بر است. بازدیدکننده‌ها نیز بیشتر کوهپیماها و کوهنوردان هستند. در برخی موارد روستاهایی دورافتاده و خالی از سکنه در زمستان بودند که متولی امامزاده برای عکاسی حضور نداشت و فقط می‌توانستم از فضای بیرون بنا عکاسی کنم. از طرفی درآمد این کار آنچنان نیست.
هزینه و درآمدتان از این کار چطور است؟
با تلاش‌های بسیار با وجود محدود بودن منابع مالی اداره کل میراث‌فرهنگی برای خرید تابلو و تبلیغات، مدیر کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی البرز نگاه حمایتی به عکاسی از میراث تاریخی و گردشگری دارد. همچنین با بازاریابی و تلاش شخصی نیز موفق به فروش مجموعه آثارم شده‌ام. هتل‌ها، رستوران‌ها، ادارات مختلف از جمله اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و اداره کل اوقاف استان تعدادی از تابلوها را خریداری کرده اند.
ارزش عکاسی از این آثار تاریخی را چقدرمی‌دانید؟
اول اینکه می‌تواند سندی بر وجود یک بنای تاریخی باشد. موضوع دوم اینکه این آثار به عنوان تاریخ بصری ثبت می‌شوند و می‌تواند برای علاقه‌مندان به میراث‌فرهنگی و آثار تاریخی گنجینه اطلاعاتی خوبی باشد. ثبت این عکس‌ها ارزشمند است و می‌تواند حال امروز این بنا را نشان دهد و برای مرمت می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. ماندگاری یک اثر تاریخی به میزان بازدید از آن است. هر چقدر بازدید بیشتری از یک اثر تاریخی وجود داشته باشد درآمد بیشتری دارد که می‌تواند صرف بنا شود اما هرچه رها شده‌تر باشد و کسی ازآن بازدید نکند با سرعت بیشتری تخریب می‌شود و هزینه‌های بازسازی بیشتر خواهد بود. لازم است دسترسی و امکانات رفاهی بهتری برای ابنیه تاریخی فراهم شود. ابنیه تاریخی در البرز چندان امکان رفاهی ندارند تا گردشگران بتوانند راحت‌تر از بناها استفاده کنند.
چقدر دغدغه در زمینه میراث‌فرهنگی و گردشگری دارید؟
نگران میراث تاریخی کشور و استانم هستم. بسیاری از عکس‌ها را برای ثبت این آثار با هزینه شخصی خود گرفته‌ام و نگران تخریب این آثار هستم. به عنوان مثال امامزاده احمد و محمود ماهدشت کاملا تخریب شده است و نیاز است تا آثار دیگری که هنوز سرپا هستند بازسازی شوند تا برای آیندگان باقی بمانند. دغدغه دیگرم در زمینه گردشگری است. بافت روستاهای استان در حال تغییر به بافت شهری است و لازم است تدابیر بیشتری برای جلوگیری از نابودی این بافت روستایی صورت بگیرد زیرا جذابیت گردشگری این روستاها به بافت و نمای روستایی آن‌ها است.
چه برنامه‌ای برای آینده دارید؟
عکس‌برداری از روستاهای هدف گردشگری جزو برنامه‌های آینده من است. امیدوارم بسترهایی برای ادامه فعالیتم در زمینه عکاسی از میراث‌تاریخی و گردشگری استان فراهم شود تا من و دیگر فعالان این عرصه با انگیزه بیشتر به فعالیت خود ادامه دهیم.
سخن آخر؟
در البرز میراث‌تاریخی بسیار خوبی داریم که می‌توانند جاذبه خوبی برای گردشگران باشند. به عنوان مثال کاروانسرای ینگی امام در آستانه ثبت جهانی (یونسکو) در پرونده کاروانسراهای تاریخی جهانی است اما به خوبی ساماندهی نشده است. امیدوارم هر دستگاهی که می‌خواهد متولی ساماندهی باشد این کاروانسرا را به عنوان آبروی استان و بدون چشمداشت ساماندهی کند.
* گفت‌وگو از شیما عبداله‌خانی
انتهای پیام/
